دانلود پاورپوینت کلاستروفوبیا ، تنگناهراسی یا ترس از فضای بسته چیست

توضیحات محصول

فهرست مطالب

مقدمه

نکاتی کلی دربارۀ کلاستروفوبیا

کلاستروفوبیا چیست؟

تشخیص کلاستروفوبیا

نشانه‌ها و علائم کلاستروفوبیا

درمان کلاستروفو‍بیا

توصیه‌هایی برای مقابله با کلاستروفوبیا

علل ابتلا به کلاستروفوبیا

عوامل احتمالی ژنتیکی و فیزیکی تأثیرگذار بر کلاستروفوبیا

بخشی از متن

مقدمه

کلاستروفوبیا که از آن با نام تنگناهراسی هم یاد شده است، نوعی اختلال اضطراب است که در آن فرد به هنگام قرار گرفتن در محیطی بسته، می‌ترسد در آن گرفتار شود و این ترس غیرمنطقی در نهایت می‌تواند منجر به وحشت‌زدگی او شود. در این مبحث قصد داریم توضیحات بیشتری دربارۀ این بیماری در اختیارتان قرار بدهیم و شما را با نشانه‌ها و علل شکل‌گیری کلاستروفوبیا آشنا کنیم. در بخش پایانی مبحث هم اطلاعاتی دربارۀ شیوه‌های درمانی این بیماری و توصیه‌هایی برای مقابله با آن عنوان خواهیم کرد. 

کلاستروفوبیا در شمار انواع دیگر شناخته‌شده فوبیا قرار می‌گیرد و ازجمله محیط‌هایی که فرد با قرار گرفتن در آن‌ها ممکن است تحریک شود، می‌توان به آسانسور (ترس از آسانسور)، اتاق بدون پنجره و حتی هواپیما اشاره کرد. در برخی موارد حتی پوشیدن لباسی با یقۀ بسته سبب تحریک فرد مبتلا به کلاستروفوبیا می‌شود.

نکاتی کلی دربارۀ کلاستروفوبیا

در این بخش نکاتی کلی دربارۀ کلاستروفوبیا عنوان خواهد شد تا درک بهتری از این اختلال پیدا کنید. در بخش‌های بعدی مبحث جزئیات بیشتر در مورد آن عنوان خواهد شد.

•           برخی از افراد به هنگام قرار گرفتن در محیط‌های تنگ و بسته تحت تأثیر کلاستروفوبیا قرار می‌گیرند.

•           کلاستروفوبیا می‌تواند منجر به وحشت‌زدگی افراد شود.

•           در کنار برخی عوامل دیگر، ممکن است فرد به واسطۀ مسائل ژنتیکی به این اختلال دچار شده باشد.

م           توصیه‌ها و راهکارهای درمانی‌ای وجود دارند که برای غلبه بر ترس‌های ناشی از این اختلال می‌توان مورد استفاده قرار داد.

کلاستروفوبیا چیست؟

کلاستروفوبیا، به انگلیسی «claustrophobia» برگرفته از دو کلمه از زبان‌های لاتین و یونانی است: کلمۀ اول از زبان لاتین «claustrum» به معنای «محیطی بسته» و کلمۀ دوم از زبان یونانی «phobos» به معنای «ترس» است.

افرادی که از این اختلال رنج می‌برند همه کار می‌کنند تا در محیط‌ها و موقعیت‌های تحریک کنندۀ ترس‌شان قرار نگیرند و دچار اضطراب و وحشت‌زدگی ناشی از آن نشوند. برای نمونه این افراد معمولا از مترو استفاده نمی‌کنند و ترجیح می‌دهند به‌جای استفاده از آسانسور، از پله‌ها بالا بروند، حتی اگر تعداد طبقات زیاد باشد.

ممکن است نشانه‌هایی که در افراد مبتلا به این اختلال بروز پیدا می‌کند، بسیار شدید باشد، با این حال بسیاری از آن‌ها فرایند درمانی را به شکل جدی دنبال نمی‌کنند (در ادامه علت این مسئله عنوان خواهد شد).

     و …